Iedere netizen zijn eigen weblog

Terwijl ik dit stukje tik, ben ik vervuld van een gevoel van verwachting. Nu iedereen de kans krijgt om zijn eigen weblog samen te stellen, is het erg spannend of je eigen weblog wel leesbaar zal zijn voor de lezers die erop verdwaald raken.
Nu ben ik een voorstander van vrije meningsuiting en dan kun je eigenlijk niet anders dan voor een weblog zijn. Zal ik van het goede hout zijn, een vaste en trouwe schare van lezers aan mij kunnen binden? Of zal ik de rotte appel zijn, wiens zieleroerselen slechts door zijn oude moeder met een inderhaast van zoonlief kado gekregen internetcursus worden gelezen?
De tijd zal het moeten leren en de tijd zal tevens mijn grootste vijand zijn: ik heb een dermate druk leven dat een weblog feitelijk niet tot de dagelijkse mogelijkheden zal behoren. Maar het geeft een fijn gevoel te weten dat ik naast mijn drukke leven ook mijn weblog heb. Want dát is toch het grondrecht van elke netizen?