Maar dat kind, dat heb ik niet

(een gedicht)

In de kern van mijn voelen
Leeft een diep intens verdriet
Ik zou met mijn dochter willen kroelen
Maar dat kind
Dat heb ik niet

Ik heb alleen de woorden
En de letters van haar naam
Dus ik sta op, ik voel me somber
En ik kijk wat uit het raam

Ik kijk naar de grote bomen
Ik volg het vallen van het blad
Die staan symbolisch voor mijn dromen
En de wens die ik ooit had

De wens om samen met Marieke
Haar ouders te mogen zijn
Van een wonder met tien vingers
Van een mensje in het klein

Zo sta ik stil te staren
En luister naar het einde van een lied
Ik zou mijn dochter willen knuffelen
Maar dat kind
Dat heb ik niet.